4 มกราคม 2565 พระครูสถิตธรรมมาภิรักษ์ เจ้าคณะอำเภอไชยปราการ จังหวัดเชียงใหม่ เจ้าอาวาสวัดป่าไม้แดง (พระเจ้าพรหมมหาราช) เป็นพระที่จะชอบไปไถ่ชีวิตวัวควายที่เขาขายเพื่อเข้าโรงฆ่าสัตว์ ท่านจะไปไถ่มาเลี้ยงไว้ในวัด จะมีคนมาช่วยเลี้ยงที่คอยดูแลหาอาหารมาให้ ท่านได้ไปไถ่วัวตัวเมียสีแดงดำมาตัวหนึ่ง บังเอิญว่าติดลูกมาในท้องแล้ว และได้เกิดมาเป็นลูกวัวสีขาวสะอาด ท่านก็ได้เลี้ยงมาอายุยังไม่ถึงปีแต่โตเร็ว และจำเสียงของหลวงพ่อพระครูสถิตธรรมมาภิรักษ์ ได้ดีมากๆ ทุกวันหลวงพ่อจะตื่นแต่เช้าเดินตรวจในบริเวณวัด
วัวขาวตัวนี้จะจำถึงจังหวะที่เดินได้ พอได้ยินก็จะเดินมาหาทันที หรือถ้าได้ยินเสียงหลวงพ่อเรียกญาติธรรม เมื่อได้ยินก็จะเดินมาหาทันที และเป็นวัวขี้อ้อน ชอบมากๆ ถ้าหลวงพ่อติดกล้วยน้ำหว้าสุกมาด้วย เคยมีคนมาขอซื้อเพื่อนำไปเลี้ยงเพราะเห็นความฉลาดของมันและขี้เล่น แต่หลวงพ่อไม่ขายจึงเลี้ยงไว้ในบริเวณวัดรอบนอกที่มีหญ้าให้กินได้ตลอดปีเพราะมีบริเวณกว้างหลายสิบไร่ วัดตั้งอยู่ที่บ้านป่าไม้แดง ตำบลหนองบัว อำเภอไชยปราการ จังหวัดเชียงใหม่ เป็นที่ตั้งองค์พระเจ้าพรหมมหาราช ไว้ภายในวัดเพราะคนสมัยโบราณเชื่อว่าสถานที่นี้เป็นที่ตั้งเมืองไชยปราการที่มีพระเจ้าพรหมมหาราชปกครองอยู่ และมีคนเชื่อว่าพระเจ้าพรหมมหาราชคอยปกป้องให้ประชาชนในพื้นที่อยู่ดีมีสุข จึงได้มีคนมากราบไหว้บูชาท่านทุกวัน และมีคนรวยรวยที่เคยล้มละลายหลายต่อหลายราย เชื่อว่ามาทำการสักการะบูชาขอพรท่านก็ได้รับความสำเร็จตามที่ขอทุกรายและเป็นที่เคารพสักการะของคนในพื้นที่ ห่างจากดอยอ่างขางประมาณ 30 กิโลเมตร
